Ombudsvrouw Schadeherstel, Irene Sommeling,  reageert op het artikel
“Inspecteurs sneller in actie om files te beperken”, d.d. 28-02-2018.
Hierin schrijft journalist Edwin van der Aa onder andere het volgende:

“De VVD heeft Kamervragen gesteld over wat de regeringspartij omschrijft als 'bergingsbureaucratie'.
Kamerlid Remco Dijkstra wil van de bewindsvrouw weten welke stappen ze kan zetten om procedures en protocollen aan te passen zodat files niet onnodig langer worden.“

Voor deze 'bergingsbureaucratie’ heeft een grote groep bergers in 2002 al gewaarschuwd toen de overheid de verzekeraars de macht gaven om het bergingssysteem te reorganiseren en vanaf de opdrachtkant te regelen.

De alarmcentrales van de verzekeraars hebben toen met hun onderhandse gunningen, veelal gebaseerd op "vriendjespolitiek", de bergingsbranche volledig uitgehold.

Zo hebben zij het aantal bergers gereduceerd van 250 (in 1999) tot nu 64 bergers. 
Afgezien dat hierdoor de aanvoerlijnen veel langer zijn geworden, wat tot de nodige extra lange files kan leiden, moet veel van deze bergers voor honger tarieven werken.
Dit is veroorzaakt omdat de overheid heeft toegestaan dat de verzekeraars een hele grote inkoopmacht hebben. Dit heeft al voor problemen gezorgd in de gezondheidszorg, bij de schadeherstelbedrijven en ook bij de bergers.

Bij de bergers heeft het misbruik van de machtpositie van verzekeraars ertoe geleid dat nagenoeg alle opdrachten via de verzekeraars lopen en zij de opdrachten aan verschillende bergers kunnen verstrekken in een rayon.

Aan de wens van de 2e Kamer, geuit in 2005 dat de alarmcentrales zouden gaan werken conform eerlijke en openbare aanbestedingen, hebben zij nooit willen voldoen.

De overheid heeft onvoldoende regels gesteld om machtsmisbruik te voorkomen.
Nu moet de overheid investeren omdat de verzekeraars de branche verziekt heeft.